Na današnji dan, da se ne zaboravi !
O tunelu i jednom drekavcu
Nakon briljante, debitantske ružičaste komedije „Mi nismo anđeli“, reditelj Srđan Dragojević nije odoleo da se ne oproba u ratnoj drami. Premijera u Sava-centru, 1996. godine i reakcija publike koja je dugo nakon završetka ostala prikovana za sedišta, ubedljivo je svedočila da je o reč o remek delu. Priča o strahotama rata na teritoriji Bosne i Hercegovine imala je literarni predložak u reportaži („Osam dana u grobu“) Vanje Bulića objavljenoj u Dugi 1992. godine o istinitom događaju u jednom tunelu u okolini Višegrada.
[ads1]
Višeslojna i kroz flešbekove ispričana priča o onima koji su se zatekli u tunelu, posebno o Milanu i Halilu, prijateljima iz detinjstva koji će se u vrtlogu etničkog sukoba naći na suprotnim stranama, zapravo je antiratni manifest i svedočanstvo o nekolicini slučajnih i zatečenih i nevoljnih ratnika uhvaćenih u smrtonosni vrtlog. Sa izoštrenom dramaturškom žestinom i bez vremenskom odmaka Dragojević je kreirao moderni klasik srpske kinematografije.
„Lepa sela lepo gore“ bio je i srpski kandidat za Oskara, za najbolji film van engleskog govornog područja.
[ads2]
www.tajmlajn.net
