Ivo Andrić je dobar deo detinjstva proveo kod tetka Ane i teče Ivana u kući na levoj obali Drine u Višegradu , koju je kasnije nasledio i poklonio opštini za izgradnju Doma kulture..
Tih godina o njemu je brinula Ajkuna Hreljić, žena koja je služila u njihovoj kući..
Kao najverniji svedok Andrićevog ranog detinjstva, Ajkuna će kazivati priče o “njenom Ivi”, novinarima koji su masovno posećivali Višegrad, nakon njegove svetske slave ..
Ajkuna se sećala da je Ivo okružen “brižnom” tetkinom pažnjom, živeo u najlepšoj sobi, uvek punoj cvijeća, u koju niko nije smeo bez neke velike potrebe da ulazi.
Sećala se njegovih kasnijih dugih povlačenja u sobu iz koje bi “jedino za lepog vremena izlazio, sa knjigama, u bašču”.
Obično bi malenog Ivu sačekivala ispred rzavskog mosta, na izlasku iz škole, jer se tetka bojala da se dete “ne nagne nad ogradu” i da mu se od gledanja u reku “ne zamanta”.
“Ajkuna moja, požuri molim te, i gledaj kako Ivo prelazi preko mosta. Bojim se u igri zanijeće se, pa može svašta biti…”, govorila je brižna tetka Ana..
Posebno je bio dirljiv susret Ive Andrića i Ajkune Hreljić, prilikom njegove pretposlednje posete Višegradu, 24. aprila 1963..
Ženu koja ga je negovala u detinjstvu poljubio je u ruku a niz obraze su tekle suze..
__________________________________
Na slici iz našeg porodičnog albuma su Ajkuna Hreljić i Kosa Medenica, neke davne godine u gradu na Drini..
fb/Предраг Меденица
Višegradske Vesti