Prvi je dobitnik velike Andrićeve nagrade koju dodjeljuje Andrićev institut, a koju je dobio 2015. godine za roman “Osama”.
Stvaralaštvo Vladimira Kecmanovića ga sa punim pravom svrstava uz Crnjanskog, Kiša, Mihiza. Riječ je o piscu za koga se danas slobodno može reći da je vrh srpske književnosti, rečeno je na skupu.
– Ne samo vrh srpske književnosti po onome što je čitan nego po onome po čemu se književnost sama prepoznaje po jezičko stilskim osobinama, i Kecmanovićevi roman i on sam se mogu prepoznati po svom stilu.Čim otvorite jednu ili dvije stranice iz bilo kog Kecmanovićevog romana vi odmah znate zapravo ko je njihov autor – naveo je Miloš Kovačević, rukovodilac Odjeljenja za srpski jezik Andrićevog instituta.
U 21. vijeku glas Vladimira Kecmanovića u prozi je izuzetno značajan , jer po načinima na koji aktivira teme antiutopije ili socijalne margine čini paralelu koja se dešavala u prozi 50-tih godina, istaknuto je na skupu.
– On je nezaobilazan u onome što je klasika srpske književnosti danas , ali i mnogo šire u okvirima svjetske književnosti , zato je važno da se njegova djela prevode , važno je da ta recepcija bude što šira i što bolja , i važno je kada se nalazi u kontekstu nekih važnih literarnih nagrada kao što je recimo Dablinska književna nagrada – dodala je Mina Đurić, Filološki fakultet Beograd.
I sam Kecmanović kaže da mu je velika čast što su njegova književna djela naišla na ozbiljna interesovanja teoretičara književnosti, naročito lingvista.
– Kod lingvista sam malo začunjen jer čujem stvari koje samom meni nikada ne bi pale na pamet. Prvi susret je bio sa tim je izašao opširan tekst kada je “Top” izašao profesora Kovačevića, tada sam prvi put vidio kako to može da izgleda kada o onome što si napisao izrazito se naučno razgovara, i onda vidiš tu stvari o kojima nisi imao pojma – istakao je Kecmanović.
Kecmanović je do sada između ostalog objavio šest romana i kooautor je romana “Kainov ožiljak”. Autor je dvije zbirke pripovjedaka kao i trilogije “Nemanjići”.
