Kao gorsko oko, u jednoj uvali, okruženo hrastovom šumom u selu Blacama kod Višegrada skriva se oveće jezero.
Ovkava jezera nisu odlika ovih krajeva ali čudi to što se za njega malo zna i rijetko ko dolazi na njegove obale.
Jezero plijeni bistrom, mirnom vodom, koja, kako kažu mještani,nikadd ne zamuti ali za vrijeme mraznih dana njegova površina zaledi izuzev na mjestu gdje je njegov izvor.
Milorad Joksimović je na životnu nisku nanizao 87 godina i dobro pamti šta su mu sve i najstariji seljaci sela Blaca pričali i tajanstvenom jezeru.
„ U jezerskoj vodi stariji nisu dali djeci da se kupaju jer se pričalo da je na tom mjestu bilo naselje od nekoliko kuća porodice Jošovića, čiji potomci sad, ali kao Jošilovići žive na drugom kraju sela. Jedne tmurne i mukle noći začuo se tutanj , voda je pokuljala iznad kuća a čeljad su jedva pobjegla u šumu. U uvali gdje je bio zaselak u toku te kobne noći stvorilo se jezero koje je i dan danas baš tu“, priča Joksimović.
Oko jezera i ovog proljeća cvjetaju stabla prastarih jabuka zečuša ,krušaka jeribasmi i šljiva madžarki što je,prema mišljenju seljaka dokaz da je tu nekad, i ne tako davno, bio zaselak.
Da je opasno kupati se u jezerskoj vodi, kaže Joksimović, svjedoči i priča da se u njemu, za vrijeme austrougarske vladavine utopio jedan vojnik.
„ Ali kad su neki momci iz sela služili Titovu mornaricu pa došli kući odmah su se bućnuli u jezero i nikome ništa nije falilo. Mladež je tu izgradila i platformu od buradi gdje se ljeti na odmoru kupa“, ispričao je starina Joksimović.
On objašnjava da su skoro momci iz porodice Božić, na čijem se imanju nalazi jezero, mjerili njegovu dubinu i utvrdili da je duboko više od 20 metara.
„Kasnije sam se i ja kupao, voda je ljeti na površini topla a sve dublje hladnija“, smješka se Joksimović.
Božići su u Drini nahvatali ribe i poribili jezero . Čak je i vidra, potokom koji otiče iz jezera, uspjela da dođe do njega i lovi ribu.
„ Nekad su seljaci na na izlasku vode iz jezera pravili ustavu, podizali njen nivokoja je nizvodno na potoku, kojise tu stvara, okretala vodenična kola dvije vodenice“, veli Joksimović.
Dok se u jezero nisu uselile ribe naseljavale su ga kolonije žaba kreketuša.
„ Toliko ih je bilo i kreketale su da se nije moglo čuti kad komšija komšiju doziva. Ali ribe izgleda jedu njihova jaja pa ih je sad mnogo manje“, ističe Joksimović.
Voda iz jezera, koje je prema kartama zauzima površinu od 6.000 metara kvadratnih nije za piće.
Obraslo je rogozom i drugim barskim biljkama a na jednoj staroj jošici istaknut je natpis „Zabranjen ribolov – privatni posjed“.
R. TASIĆ – visegradskevijesti.com
