Uradili smo kratak intervju sa predsjednikom Udruženja Konjičana Republike Srpske Zoranom Pologošom kako bi se upoznali sa njihovim ciljevima i planovima.
Kada je osnovano Udruženje i s kojim ciljem?
Udruženje Konjičana Republike Srpske je osnovano 10.05.2015.godine, i njegovo sjedište je u Trebinju.
Udruženje Konjičana Republike Srpske je pravno lice i registrovano je u skladu sa Zakonom o udruženjima i fondacijama (”Službeni glasnik RS” br. 52/01 i 42/05).
Pokriva čitavu teritoriju Republike Srpske i ima svoje koordinatore u većini gradova Republike Srpske, a ima svoje članove i van granica RS..
To je Udruženje koje prvenstveno želi da održi istorijski i kulturni identitet, tradiciju i običaje Srba iz Konjica….
Neki od njegovih statutarnih ciljeva su:
- Izgradnja i održavanje Centralnog spomenika srpskim žrtvama opštine Konjic
- Njegovanje i obilježavanje tradicije odbrambeno otadžbinskog rata RS;
- Pružanje pomoći Srpskoj pravoslavnoj crkvi, a posebno Crkvenoj opštini Konjic u svim aktivnostima;
- Organizovanje skupova Udruženja bivših stanovnika Konjica, njihovih potomaka i poštovalaca s ciljem održavanja međusobnih veza i očuvanja srpske kulturne baštine konjičkog kraja;
- Organizovanje kulturnih manifestacija, okruglih stolova, predavanja i savjetovanja, izložbi, prezentacija, javnih tribina, donatorskih akcija i dr.;
- Organizovanje i pružanje humanitarne, socijalne, pravne, edukativne i drugih vidova pomoći oboljelim članovima i članovima teškog socijalnog stanja u skladu sa finansijskim mogućnostima Udruženja;
Šta je konkretno urađeno do sada?
Već u prvoj godini postojanja, za osam mjeseci smo izgradili i postavili Centralni spomenik srpskim žrtvama opštine Konjic u odbrambeno otadžbinskom ratu RS 1991-1996, u Gacku.
Održali smo četiri donatorske večeri za izgradnju Centralnog spomenika i sam spomenik, okolno uređenje i ostale aktivnosti oko njegove izgradnje su koštale preko 40.000 KM.
Dodjelili smo nekoliko novčanih pomoći onima koji su socijalno ugroženi i čitav niz drugih aktivnosti na pružanju pomoći.
Napominjem, da sam ponosan na činjenicu da smo mi raseljeni i po čitavom svijetu izbjegli Konjičani uspjeli da izgradimo Centralni spomenik u situaciji kada mnoge opštine i gradovi u RS, još nemaju spomen obilježja za svoje postradale u ratu…
Nedavno, tačnije dana 19.02.2017.godine, održali smo donatorsko humanitarnu veče u Trebinju sa ciljem prikupljanja dobrovoljnih priloga za ”Obnovu crkve Sv. Vasilija Velikog u Konjicu, liječenje trogodišnje djevojčice Sofije Šušić i liječenje Milijane Ćećez kojoj je potrebna transplantacija bubrega”.
Zahvaljujući humanitarnim akcijama Srba iz Konjica koji žive u inostranstvu, a prvenstveno ”sidnejskim konjičanima” Dušanu Ćećezu, Zoranu Avramoviću, Miroslavu Kuljaninu, Milovanu Kuljaninu, Draganu Lazareviću, Spasoju Miljeviću, kao i Slađanu Ćećezu, Dušanu Magazinu, Nebojši Gačiću, Veselinu Živaku i dr., novac potreban za transplantaciju bubrega Milijani Ćećez, je u potpunosti sakupljen.
Iz tog razloga, Milijana heroina u ratu i miru, je na humanost odgovorila još većom humanošću i odrekla se novca koji joj je bio namijenjen na Donatorskoj večeri u Trebinju.
Donatorska veče u Trebinju, je bila više nego uspješna i prikupljeno je oko 20.000 KM, koje će u jednakim iznosima, biti uplaćeni na račun Srpske Pravoslavne crkvene opštine Konjic i oboljele djevojčice Sofije Šušić.
Veliku zahvalnost za uspješnu donatorsku veče dugujemo episkopu ZHiP G. Grigoriju i gradonačelniku Trebinja g. Luki Petroviću i konjičkom parohu Milanu Bužaninu.
Prvu počasnu plaketu smo dodjelili Mihaili Mikovu Nikolovu – Dr Bugiju, koji je spasio stotine živote i učinio mnogo za napaćene Srbe iz Konjica.
Šta namjeravate raditi u budućem periodu?
Ostaje nam da dovršimo okolno uređenje Centralnog spomenika u porti Crkve Sv. Trojice u Gacku, što ćemo uraditi, nadam se, do polovine aprila ove godine i zatim ćemo se angažovati na izradi Monografije o stradanju Srba iz Konjica u prethodnom odbrambeno otadžbinskom ratu RS, i to će biti je sljedeći veliki projekat Udruženja Konjičana Republike Srpske…
Monografija o stradanju Srba iz Konjica nam je potrebna kako bi javnost bila upoznata sa stradanjem i velikom žrtvom konjičkih Srba, i kako ne bi zaboravili koliku žrtvu smo podnijeli za stvaranje Republike Srpske.
Udruženje je usvojilo Program rada za 2017.godinu, iz koga izdvajam obilježavanje dana Druge Hercegovačke lake pješadijske brigade 15. aprila, dana stradanja srpskih žrtava iz Konjica 02. maja, prisustvovanje obilježavanju godišnjice zločina u Bradini 25. maja, prisustvovanje vjerskim obredima u Konjicu (Petrovdan – Borci 12. jula, Bijela, Donje selo, Čelebići) i početak izrade Monografije.
Na koji način Udruženje obezbjeđuje sredstva za rad i ove velike projekte ?
Većinu sredstava smo sami prikupili na donatorskim večerima, a najveći pojedinačni donator, recimo, za izgradnju Centralnog spomenika bio je pok. Milisav Građić….
Veliku podršku dobijamo od episkopa ZHiP G. Grigorija, predsjednika predsjedništva BiH dr Mladena Ivanića, grada Trebinja, opštine Gacko, Hidroelektrana na Trebišnjici, Hidroelektrane na Drini, RiTE Gacko, Termograding Gacko, konjičkog paroha Milana Bužanina, kao i konjičkih Srba vlasnika uspješnih privatnih preduzeća Tome Kureša, Ljilje i Dragana Sarića, Gorana Sarića, Siniše Dabića, a iz dijaspore Dušana Ćećeza, Zorana Avramovića, Siniše Mijatovića, Ranka Ninkovića i dr.
Informacije objavljujemo na fejsbuk profilu udruženja, a trenutno svoje aktivnosti obavljamo u kancelariji Udruženja amputiraca Trebinje, a u planiramo u narednom periodu da opremimo i otvorimo kancelariju Udruženja…
U skladu sa članom 51. stav 1. tačka 2. Statuta Udruženja Konjičana Republike Srpske jedan od vidova finansiranja će biti i članarina i ona će se plaćati od ove godine i iznositi 20 KM godišnje za porodicu, na bazi dobrovoljnosti i ko može naravno.
Da li će biti još skupova Udruženja?
Naravno, planiramo najmanje jednom godišnje da organizujemo druženje sa humanitarnim karakterom, jer pomoć je uvijek potrebna nekome.
To je jedinstvena prilika da se, osim srećnih i tužnih skupova odnosno svadbi i sahrana, na jednom mjestu okupimo i vidimo rodbinu, prijatelje, saborce, jednostavno da se ne zaboravimo i da se povežemo i iskoristimo naše prednosti. Skoro da nema grada u bližem okruženju u kojem nas nema. Na taj način možemo da pomognemo jedni drugima.
Imam vjeru u ovaj narod, jer smo vrijedni, radni, pošteni, dobrodušni, privrženi crkvi i potrebno je samo da nas neko pokrene i organizuje i nema tog zadatka koji nećemo izvršiti niti novca koji nećemo prikupiti.
visegradlive.com
